________________________________________________________________________________________________________________________________________

ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ / ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ / ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΣ ΝΑΟΣ / ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ / ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΑΝ. ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΥ / ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥ
________________________________________________________________________________________________________________________________________


1/18/2015

ΣΗΛΥΒΡΙΑΣ ΜΑΞΙΜΟΣ: "Σέ μιά ἐποχή παγκοσμιοποίησης, πρέπει, ὡς χριστιανοί, νά δίδουμε κοινή μαρτυρία περί τοῦ μηνύματος τοῦ Εὐαγγελίου στόν σύγχρονο κόσμο"


Χθες, 17 Ιανουαρίου 2015 το απόγευμα, ο Σεβ. Μητροπολίτης Σηλυβρίας κ. Μάξιμος χοροστάτησε στον Μ. Εσπερινό, επί τη μνήμη του Μ. Αθανασίου, στον Ι. Ναό Αγίου Δημητρίου της Κοινότητος Ταταούλων. 
Μετά το πέρας του Εσπερινού, ακολούθησε Προσευχή για την ενότητα των χριστιανών, με τη συμμετοχή εκπροσώπων άλλων χριστιανικών δογμάτων, με αφορμή την φετινή Εβδομάδα Συμπροσευχών για την Χριστιανική Ενότητα (18-25 Ιανουαρίου 2015). 
Ο Μητροπολίτης Σηλυβρίας Μάξιμος μίλησε προς τους συγκεντρωμένους χριστιανούς τουρκιστί και αγγλιστί. 
Στη συνέχεια παραθέτουμε την ομιλία του Σεβασμιωτάτου στα ελληνικά και τα αγγλικά. 

Ὁμιλία Μητροπολίτου Σηλυβρίας Μαξίμου 
(Ἱερός Ναός Ἁγίου Δημητρίου Ταταούλων, 17-1-2015) 
 «ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοί μαθηταί ἐστε, ἐάν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις» 
(Ἰωάν. 13,35). 
Σεβαστοί Πατέρες, 
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, 
Ἐντός τῶν πλαισίων τῶν κατά τόν μῆνα Ἰανουάριο διοργανουμένων ἐκδηλώσεων γιά τήν ἑνότητα τῶν χριστιανῶν, ἡ ἀποψινή ἐκδήλωση ἀποτελεῖ τήν ἁπαρχή αὐτῶν, οἱ ὁποῖες, ὡς γνωστό, θά συνεχισθοῦν καί σέ ἄλλες χριστιανικές Κοινότητες τῆς Πόλεώς μας. 
Ἐν πρώτοις, διαβιβάζω πρός ὅλους σας, τίς πατρικές εὐχές καί τόν θερμό χαιρετισμό τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ὁ Ὁποῖος, ὡς γνωστό, εἶναι ἐκεῖνος ὁ ἐκκλησιαστικός ἡγέτης πού μεριμνᾶ ὄχι μόνο γιά τήν ἑνότητα μεταξύ τῶν χριστιανῶν, ἀλλά ταυτόχρονα καί γιά τήν ἐπικράτηση τῆς εἰρήνης, τῆς ἀγάπης καί τῆς καταλλαγῆς μεταξύ τῶν ἀνθρώπων ἀνεξάρτητα ἀπό θρησκεία, φυλή καί ἐθνικότητα. Αὐτό ἄλλωστε ἐπιβάλλει τό ὀρθόδοξο ἐκκλησιαστικό ἦθος καί γενικά τό ἦθος τοῦ γνήσιου χριστιανοῦ. 
Ξεκίνησα τήν ταπεινή μου ὁμιλία μέ ἕνα εὐαγγελικό ρητό τοῦ Κυρίου μας. Τό ρητό αὐτό ἀποτελεῖ τήν πυξίδα μέ τήν ὁποία πρέπει νά πορευόμεθα σέ μιά ἐποχή, ὅπου ἐπικρατεῖ ὁ ἀτομισμός, ὁ φανατισμός, ἡ ἔλλειψη ἀγάπης καί ὁ φόβος ἀποδοχῆς τοῦ ἄλλου καί τοῦ διαφορετικοῦ. Σέ μιά ἐποχή παγκοσμιοποίησης, πρέπει, ὡς χριστιανοί, νά δίδουμε κοινή μαρτυρία περί τοῦ μηνύματος τοῦ Εὐαγγελίου στόν σύγχρονο κόσμο. Ἀλλά ἡ κοινή μαρτυρία προϋποθέτει τήν ἀγάπη μεταξύ τῶν Χριστιανῶν καί ἐκδηλώσεις, ὅπως ἡ σημερινή, δείχνουν μέ ὁρατό τρόπο τήν μεταξύ μας ἀγάπη. 
Ἡ χριστιανική πίστη δέν εἶναι μία ἰδεολογία ἤ μιά ὁμολογία, ἀλλά ὀφείλει νά εἶναι Ἐκκλησία, γεγονός ἀγαπητικῶν κοινοτήτων, τό ὁποῖο πραγματοποιεῖται μέ τήν χάρη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος εἶναι ἡ ὄντως ἀγάπη. Καί πρός αὐτό πρέπει νά ἀποσκοπεῖ ἡ Οἰκουμενική Κίνηση καί γενικά οἱ ὅποιες πρωτοβουλίες γιά τήν ἀποκατάσταση τῆς χριστιανικῆς ἑνότητας. Στήν χριστιανική πίστη δέν ἔχει θέση ὁ φανατισμός, οἱ ἀκρότητες καί ὁ ἀρρωστημένος ζῆλος, ὁ ὁποῖος καταδικάζεται ἀπό τήν χριστιανική διδασκαλία. Ὅπως λέγει σύγχρονος Ὀρθόδοξος Ἅγιος, ὁ Νεκτάριος, Ἐπίσκοπος Πενταπόλεως, γέννημα τῆς Σηλυβρίας: «ὅπου ὑπάρχει ἀγάπη ἐκεῖ εἶναι ἡ ἀλήθεια καί τό φῶς. Οἱ διδάσκαλοι τοῦ μίσους εἶναι μαθηταί τοῦ πονηροῦ». 
Δέν χωρεῖ, λοιπόν, ἀμφιβολία, ὅτι ἡ πίστη μας εἶναι ἡ ἀγάπη, ἡ ὁποία εἶναι ὁ τρόπος τῆς χριστιανικῆς μας ὕπαρξης. Ἐάν ἀπομονωθεῖ ἡ πίστη ἀπό τήν ἀγάπη καταντᾶ μία ἰδεολογία, ὅμοια μέ τίς πολιτικές ἰδεολογίες, στίς ὁποῖες κυριαρχεῖ ὁ φανατισμός καί ἡ ἀντιπαλότητα. Ὁ ἀληθινός Χριστιανός πρέπει νά ἀγαπᾶ τόν ἄλλο καί νά μεριμνᾶ γι’ αὐτόν καί νά δείχνει πάντοτε τήν ἀγάπη του πρός τούς ἐχθρούς του καί σ’ αὐτούς πού τόν μισοῦν. Εἶναι τελικά μία ἀγάπη δυσκολοκατόρθωτη, ἀλλ΄ὅμως ὁ Κύριός μας αὐτήν τήν ἀγάπη ἀπαιτεῖ νά ἔχουμε! Ἡ ἀγάπη τελικά θά εἶναι τό μέτρο τῆς κρίσης τοῦ Θεοῦ κατά τήν Δευτέρα Αὐτοῦ παρουσία. Γιά νά παραφράσω τά λόγια τοῦ σύγχρονου φιλοσόφου Σάρτρ: «ὁ ἄλλος θά εἶναι ἡ κόλαση ἤ ὁ Παράδεισός μας». 
Καλῶς ἤλθατε! 

Esteemed Clergy, 
Beloved Brothers and Sisters in Christ, 
By this all men will know that you are my disciples, if you have love for one another. (John 13:35) 
The occasion of this evening’s gathering marks the commencement of your meetings for Christian unity, which are organized annually during the month of January and, as you know, will continue in other Christian communities throughout our City. 
First, I would like to kindly convey to all of you the paternal wishes and heartfelt greetings of His All-Holiness Ecumenical Patriarch Bartholomew, who, as we know, is a Church leader greatly concerned not only for the unity of Christendom, but at the same time for the establishment of peace, love and reconciliation between all people, regardless of their religion, race and ethnicity. This is also essential for the Orthodox ecclesiastical ethos and in general the ethos of the genuine Christian. 
My humble address began with the words of our Lord. In an age of individualism, fanaticism, an absence of love, as well as a fear to accept that which is different or other, these very words of our Lord represent a compass by which we must move forward. As Christians in an age of globalization, we must bear a common witness to the message of the Gospel in the modern world. However, a common witness presupposes love between Christians, especially on such occasions as today, where the love that exists between us is openly revealed. 

The Christian faith is not an ideology or even a confession, but the Church, the coming together of a loving community, which is realized by the grace of the Triune God, who is truth and life. It is in this manner that the Ecumenical Movement or any initiative for restoring Christian unity should proceed. There is no room in the Christian faith for fanaticism, extremism or unhealthy zeal, which is condemned by Christian teaching. As the contemporary Orthodox Saint, Bishop Nektarios of Pentapolis who was born in Selyvria, once said: “wherever there is love, there is also truth and light. Champions of hatred are disciples of evil”. 
Thus, there is no doubt that our faith is love, which is the way of our Christian mode of being. If our faith is isolated from love, it becomes an ideology, similar to political ideologies, which are characterized by fanaticism and rivalry. 
Christians, as Christians, must love others, must care for others and, even when called to do so, must always show love for their enemies and those who show them hatred. Ultimately, such love is demanding and challenging, but it is this love that our Lord demands we maintain! At the Second Coming, it is love that will eventually be the measure of God’s judgment. To paraphrase the words of the modern philosopher Sartre: the other will either be our hell or our paradise. Welcome!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts with Thumbnails